تاریخ نویسایی و زبان
تاریخ نویسایی و ابزار نویسایی
پیش گفتار
یکی از مهم ترین ابزار هایی که رشد و تکامل تمدن را به همراه داشت، ابزار نویسایی است، از ابتدایی ترین ابزار که ایرانیان باستان به آن پن می گفتند، تا به امروز این کیبورد است، که دارم با آن مطالب را می نویسم.
پن و پن سل
پن Pen ابزاری بود که با روی گل علامت می گذاشتند، و پن سل Pencil ابزار چوبی بود، که با آن روی پوست حیوانات و گیاهان می نوشتند. پن از زبان های ایرانی و توسط ایرانیان فاتح و مهاجر به اروپا رفت، و در بسیاری از زبان های اروپایی مورد استفاده قرار گرفت.
من تا مدتها نمی دانستم پن زبان ایرانی است، می پنداشتم انگلیسی است، در این باره با پدر بزرگم خیلی بحث می کردم، او می گفت بعضی از قدیمها و عشایر جنوب و غرب ایران، به میخ هایی که با آن الاغ را نگه می دارند، و گاه در میان ابزار چوبی بکار می برند، با آوا های مختلف پن یا پین می گویند، و چوبی این وسیله را پن سل می گفتند، در زبان ایرانی سل به معنی قطعه چوب است. این گفته های پدر بزرگم را بخاطر داشتم، تا اینکه در سفر های تاریخی، از بعضی پیرمردان روستایی شنیدم، که کاملاً درست است. حتی ایرانیان به پنگوئن بخاطر شباحت منقار آن جانوار با پن، آن را چنین نامیده اند، پن + گو + ان یعنی دارند پن بزرگ، (گو در زبان ایرانی یعنی بزرگ). درصورتیکه مردم انگلستان تا 300 سال پیش پنگوئن ندیده بودند، تا نام آنرا بگذارند، بلکه در حافظه فلکوریک و تاریخی زبانی آنها، که از ایران با خود برده بودند، پنگوئن وجود داشت. البته آوای درست پنگوئن Penguin است، که امروزه در ایران به اشتباه تغییر آوا داده شده و Panguin می گویند.
قلم و نی و قلم مو
قلم نی درست مانند قلم جانواران داری بست در سر هایش است و به همین جهت قلم نامیده است، قلم نی و قلم مویی از ابتدای تاریخ برای بشر شناخته شد و از آنها در نقاشی غارها استفاده می کردند، نام قلم از زبان ایرانی به همه جهان رفت.
. . . ادامه دارد و باز نویس می شود . . .
تاریخ نویسایی
اولین نویسایی تاریخ بشری حدود 3000 ق.م، در جنوب بین النهرین با خطوط تصویر نگاری سومری یا ایلامی آغاز شد، و به مصر رفت که با قلم مو و جوهر روی پاپیروس می نوشتند. در بین النهرین ماده اصلی نوشتن لوح گلی بود و در مصر پاپیروس. ایلامی ها با قلمی به شکل میخ بود به روی گل علامت می گذاشتند که به این وسیله در حدود 1500 ق.م خط میخی اختراع شد، و به سراسر دنیای متمدن آن روز رفت. بدین ترتیب خط تصویر نگاری طی 500 سال کامل به فراموشی سپرده شد، اما در مصری باستان خط هیروگلیف خود را برای استفاده روز مره به شکل پیوسته کردند و حرمی نامیده شد. این خط توسط ملوانان مصری با کشتی های بادبانی به شرق دریای مدیترانه رفت، ضمن ترکیب با خط ایلامی از آنجا به شمال دریا رفت با تغییراتی خط یونانی باستانی را پدید آورد. تا 800 ق.م خط میخی ایلامی به تمام منطقه ایران بزرگ گسترش یافته بود و هر قوم و ملتی به لهجه خود می نوشتند، و هماهنگی برای نوشتن نبود اما همه سبک میخی بود. از این تاریخ به مرور ترکیب خط یونانی و میخی حرمی باعث پیدایش خطوط فنیقی و آرامی و عرب شد، که شکل های خاص خود را گرفتند. در اینجا یاد آوری نمایم تاریخ نویس های استعماری همیشه سعی کردند ایلام را از تاریخ حذف یا کم اهمیت نمایند منجمله درباره تاریخ زبان و خط هم همین برنامه را پیشه کردند، و آنها برای این منظور تاریخ را مخدوش کردند. مثلاً برای این چند سطر فوق در کتاب های متعدد، مطالب متفاوت نوشته شده است، در یکی ذکر شده که یونان از هیتیها خط خود را اقتباس کرده بودند. برای همین در این بخش تاریخ نیز باید تحقیقات مستقل صورت پذیرد، تا دروغ های تاریخی پاک شود. در گذشته ایرانیان بدلیل داشتن جغرافیای وسیع و 5 فرهنگ نیازمند بودند، که خط را تکامل دهند و به خوبی بدانند. در حدود 700 ق.م در شهر سوخته برای اولین بار خطوط پیوسته نیای خط پهلوی را به یاد گار گذاشتند. حدود 600 ق.م هندیان از ایرانی ها خط را یاد گرفتند، و خط برهمنی پدید آمد و سپس خط خارشتی ناشی از فتح دره سند بوسیله ایرانیان ایجاد گردید.
پیدایش خط از ایران
صاحب نظران خط و زبان های باستانی بر این عقیده‌اند كه منشاء پیدایش خط از غرب ایران یعنی جنوب بین‌النهرین و سرزمین سومر در نیمه دوم هزاره چهارم پ.م بوده. امّا فرضیه دیگری نیز در سالیان اخیر مطرح شد كه سیر پیدایش و تأثیر گذاری خط پروتو عیلامی (ما قبل عیلامی) را از شرق به غرب می داند و معتقد است كه خط و نگارش تصویری ابتدا در حوزه تمدن جیرفت به ظهور رسید و سپس به فارس و دشت خوزستان راه یافت. این فرضیه بر اساس كشف علائم پیكتوگرافیك و الواح پروتو عیلامی در كاوش های جیرفت و شهداد و شهر سوخته، تپه یحیی، تپه ملیان و تپه قزیر، شكل گرفته است .فرضیه جدید به نظریه تك ریشه ای بودن خط با تردید می نگرد. تپه چغامیش دزفول را باید نخستین مركز در ایران دانست، كه خط و كتاب، اول بار در آنجا ظاهر شده است. چغامیش تپه ای است بزرگ كه در حاشیه دشت شوش و 25 كیلومتری جنوب شرقی دزفول واقع شده است. چغامیش یكی از مراكز مهم آغاز كتابت و شهر نشینی در ایران بشمار می‌رود و تعداد زیادی الواح گِلی (شمارشی) و قطعات و ظروف و كاسه های سفالی مشهور به (لبه واریخته) كه از سفالینه های شاخص دوره آغاز كتابت است، از این تپه به دست آمد. وقتی انوش میگوید همه چیز از ایران شروع شده یک واقعیت است، پیدایش خط که در این چند جمله نوشتم جدید ترین برداشت باستان شناسان بین المللی می باشد.
عکس تعدادی از کتیبه های کشف شده در منطقه باستانی جیرفت، عکس شماره 4147، قبلاً نوشته ام که نمونه این خطوط در اشیای باستانی کشور های اکوادور و پرو کشف شده است.
. . . ادامه دارد و باز نویس می شود . . .
كليك كنيد: تاریخ زبان و ادبیات پارسی
توجه: اگر وبلاگ به هر علت و اتفاق، مسدود، حذف یا از دسترس خارج شد، در جستجوها بنویسید: وبلاگ انوش راوید، یا، فهرست مقالات انوش راوید، سپس صفحه اول و یا جدید ترین لیست وبلاگ و عکسها و مطالب را بیابید. از نظرات شما عزیزان جهت پیشبرد اهداف ملی ایرانی در وبلاگم بهره می برم، همچنین کپی برداری از مقالات و استفاده از آنها با ذکر منبع یا بدون ذکر منبع، آزاد و باعث خوشحالی من است.
جنبش برداشت دروغها از تاریخ ایران: حمله اسکندر مقدونی به ایران بزرگترین دروغ تاریخ، حمله چنگیز مغول به ایران سومین دروغ بزرگ تاریخ، و مقالات مهم مانند، سنت گریزی و دانایی قرن 21، و دروغ های تاریخ عرب، تاریخ مغول، تاریخ تاتار، و گفتمان تاریخ، و جدید ترین بررسی های تاریخی در وبلاگ: