تاریخ شیر های ایران

   پیش گفتار

      از زمانی که اقوام ایرانی یا باصطلاح آریایی،  در فلات ایران شکل می گرفت،  شیر نیز مانند خورشید،  نقش مهمی در فرهنگ این قوم پیدا کرد،  زیرا فلات ایران محل زندگی شیر ایرانی بود،  که امروزه اثری از آنها نیست،  امید است روزی مسئولینی پیدا شوند،  و آثار و استخوان های این شیرها را گردآوری کنند،  و شاید بتوانند کد های ژنتیکی و ژنوم آنها را نیز تهیه نمایند.  ادامه دارد و بازنویسی می شود.

   عکس تاریخی آخرین شیر ایران،  دوره گردان زاگرسی که با آخرین شیر ایران امرار معاش می کردند،  حدود 1300 خورشیدی،  عکس شماره 640.  گذشته ها در محل آبریز آب چشمه و آب انبارهای ایران سر شیر می گذاشتند،  که از دهان او آب بیرون می آمد،  در جایی که آب کم بود آنرا با چوب می بستند تا آب از بین نرود،  اکنون نام شیر آب به این علت وجود دارد.  محلولی که از آن می چکید شیراب یا شیره،  و مجموع آن را اشیره می گفتند،  که شخصاً از زبان یک بختیاری کوچرو شنیدم،  گاه در مشک برای دوغ،  و یا خمره برای شیره،  که بعد ها به زبان عربی رفت و عشیره شد،  درست مانند اجم یعنی نتیجه و مجموعه جم،  که به عربی رفت و شد عجم.

      ایرانی های چند هزار سال پیش برای شکار و گرفتن حیوانات مانند:  شیر، گاو وحشی، میش و آهو و غیره،  مسیر های چندین کیلومتری درست می کردند،  و آنرا با سنگ و خار و خاشاک دیوار کشی می کردند،  دهانه آن نیز چند کیلومتر بود،  و به مرور این مسیر تنگ می شد،  تا به میدان گاهی تو در تو می رسید،  حیوانات وقتی داخل می شدند دیگر نمی توانستند خارج شوند،  و براحتی گیر می افتادند.  این محل حرکت حیوانات را سیر می گفتند،  و حیوانات گیر افتاده را اسیر می گفتند،  اندازه سیر های فوق العاده بزرگ بود،  و نمی توان آثار آنرا از روی زمین مشاهده کرد،  و باید از هوا و بویژه ماهواره دید،  عزیزانی که دسترسی به داده های ماهواره ای دارند،  این هندسه بزرگ کار دست قبایل اولیه ایرانی را در نظر بگیرند.

      گا لش های کوهستان البرز در نزدیکی چلاسر و جل به این مسیر که امروزه کوتاه تر است،  و برای گاو های نیمه اهلی خود می ساختند و امروزه کم می سازند،  می گویند چیر سیر،  به معنی راهی که با خار و خاشاک درست کرده اند.  مطمئناً سیر آنها ریشه در ایران باستان دارد،  و به هیچ وجه عربی و غیره نیست.  امروز کم آورده ها بسیاری از ادبیات ایرانی را می گویند عربی است،  با مصدر این و آن عربی،  در واقع عربی و اکدی و آرامی،  مربوط به هزار تا سه هزار سال پیش هستند،  و در سیر رشد و تکامل خود،  واژه های ایرانی را کسب کردند،  ولی زبان پارسی ریشه در بیش از بیست هزار سال پیش اقوام ایرانی دارد.

   جالب:  سیر و اسیر،  شیر و شیره و اشیره،  و... ایرانی را عربی گفته اند،  امان از دست کم کاری و کم لطفی اساتید ایرانی،  که همه تاریخ و ادبیات ایران را براحتی واگذار می کنند.  یک تک پا نمی روند به ایل های کوچرو ایران،  زبان آنها را یاد بگیرند و ضبط کنند،  قبل از اینکه کاملاً از بین برود.

   شیر های سنگی ایران

     مهمترین منطقه تجمع شیر های سنگی دامنه های زاگرس می باشد،  که مرکز اصلی زندگی شیر های ایرانی هم بوده است.

   عکس شماره 1140 ــ  عکس شیر سنگی در امامزاده احمد اصفهان،  بزرگی به سانتیمتر:  (74+128+38)،  روی تنه شیر دو خنجر و تپانچه حک گردیده،  که نشانه جنگ آوری صاحب آن است.  روی آن نوشته های زیادی دیده می شود:  وفات مرحمت و غفران پناه جنت و رضوان آرامگاه محمد بیک ولد مرحوم حسین خان....

   عکس 1141، ــ  عکس یکی از شیر سنگی زمان حکومت صفویه،  که در دو انتهای پل خواجو قرار دارند،  با نقش و نگار جنگی و ورزشی،  در دهان یکی نقش صورت مردی دیده می شود.  اندازه به سانتیمتر:

آ = 82+128+42 ،  و   ب = 94+170+43  ادامه دارد و بازنویسی می شود.

   كليك كنيد:  تاریخ اقوام ایرانی

   كليك كنيد:  تاریخ کشتی سازی ایران

   كليك كنيد:  تاریخ شهر ریگا و شهر ری

    توجه:  اگر وبلاگ به هر علت و اتفاق،  مسدود، حذف یا از دسترس خارج شد،  در جستجوها بنویسید:  وبلاگ انوش راوید،  یا،  فهرست مقالات انوش راوید،  سپس صفحه اول و یا جدید ترین لیست وبلاگ و عکسها و مطالب را بیابید.  از نظرات شما عزیزان جهت پیشبرد اهداف ملی ایرانی در وبلاگم بهره می برم،  همچنین کپی برداری از مقالات و استفاده از آنها با ذکر منبع یا بدون ذکر منبع،  آزاد و باعث خوشحالی من است.

Anoosh Raavid انوش راوید   

   حمله اسکندر مقدونی به ایران بزرگترین دروغ تاریخ،  حمله چنگیز مغول به ایران سومین دروغ بزرگ تاریخ،  و مقالات مهم مانند،  سنت گریزی و دانایی قرن 21،  و دروغ های تاریخ عرب،  تاریخ مغول،  تاریخ تاتار،  و گفتمان تاریخ،  و جدید ترین بررسی های تاریخی در وبلاگ:

جنبش برداشت دروغها از تاریخ ایران    http://www.ravid.ir