البرز بی مانند
جاده سبز البرز بی ماننده
جاده
زیبا و با صفای هجده کیلومتری تنکابن تا روستای تکش،
از
میدان هفت تیر یا همان گلیجان خودمان در تنکابن،
بسوی جنوب در جاده ای میرویم که باران های لطیف شمال ایران عزیز آنرا شسته و تمیز
تر نموده، به جاده ای میرویم که طراوت
دارد، شادابی دارد، در هر فصلی و هر روزی و شبی منظره های تماشایی
خاص خود دارد. باغ های پرتقال و کیوی و گل
و شالیزارها در دوسوی مسیر بیننده را محو تماشا می کند. در جاده ای میرویم که البرز سرفراز را مقابل
خود می بینیم که به مسافرین خوش آمد می گوید،
در جاده ای میرویم تا خاطره شیرین بیاوریم، با مردمی مومن، بسیار خوب و مهربان و مهمان
نواز، مردمی دلاور که در طول تاریخ درخشیده اند،
مردمی که بخاطر زندگی شاداب و طبیعی عمری طولانی دارند، مردمی که تحصیل کرده های بیشمار برای خدمت به
جامعه ایران بزرگ هدیه کرده اند.
بعد
از طی چهار کیلومتر در حاشیه رودخانه کلان و خروشان چشمه کیله به روستای پر جمعیت
زنگیشا محله می رسیم، با باغ های کیوی و
پرتقال خوش طعمش، بطول سه کیلومتر در دو طرف
جاده با شوق نمونه بودن، سربلند آرمیده و
به تازه واردین خیر مقدم می گوید. ولی
ایکاش مسئولین این سه کیلومتر جاده را که از میان بزرگترین روستای مازندران می
گذرد و از پر رفت و آمد ترین مسیر های توریستی و مسافرتی ایران است، و روستایی دوست داشتنی را دو قسمت کرده هر چه
زودتر بصورت بلوار می کردند، تا آسایش
هزاران سیاحتگر و مردم بیشتر فراهم شود.
سپس
از کنار روستا های قدیمی و تاریخی گلیجان و رضا محله، خلخال محله، سیب محله،
رودبار کنار، می گذریم. روستا هایی که هر
کدام سرگذشتی شیرین دارند. از دو راهی جاده
های دو هزار و سه هزار می گذریم، جاده
هایی که مسیر آنها افسانه است، فرح بخش
است، انسان در طبیعت بی نظیرش، بخاطر عظمت
طبیعت از خود بی خود می شود، با چهچه
مهاجران کوچک و نسیم خنک کوهساران و نوای رودخانه ای شفاف، و در پهلویش آبادی های
بسیار.
دو راهی را پشت سر می گذاریم و از کنار قریه
های کشکو، آخوند محله و سیاهگل چال که در پایین کوه آرام و قرار ندارند، با حکایتی
جداگانه در انتظار فردایی بهترند، شاد می
گذریم. به پل طولانی و زیبای تیران بروی
رودخانه شیرود، شیرود قهرمان، که از بالای آن دره های خرم البرز را تا اعماق
البرز می بینیم، البرز همیشه جاوید، البرز سرفراز،
جوجه تیغی با نمکی جنب رودخانه ما را به تماشایش دعوت می کند. در هوای عطر آگین روی این پل نفس عمیقی می کشیم
و انرژی تازه ای می گیریم. گله اسبی می
بینیم که فخر فروشان می چرند.
به
روستای پرجمعیت سلیمان آباد میرسیم با آن بازار سنتی شلوغ که هر چهارشنبه تشکیل
میشود، و تمام مردم را برای دیداری مجدد
فرا می خواند، روستایی که آماده است بگوید
من چون شهری هستم، می خواهم شهری
باشم، شهری مهمان نواز، لیاقتش هم دارد.
سپس
در مسیری بسمت کوهپایه های البرز میرویم،
به روستای چلاسر که عطر چای کارخانه چای خشک کنی آن تمام فضا را پر کرده و
تازه وارد را وادار به مکث می کند،
روستایی همچون دیگر روستاهای همجوارش،
میانرود، خشکرود، که دوست داشتنی هستند و بهترین برنج خوش طعم و شیرین ترین
پرتقال و کیوی ایران را تولید می کند.
روستاهایی که وجود امامزاده ها و قدمگاه های تاریخی دلیل بر ایمان مردم
است. در روستای چلاسر از کنار کارخانه
شالی خشک کنی که بوی برنجش به مشام میخورد بسمت کوه می پیچیم، و مقابلمان چراغ قرمز نورانی فرستنده سیما را
می بینیم، و در یک مسیر نیکوتر از گذشته
قرار می گیریم.
به
اراضی گسترده جل و باغ های زیبای چای و گل و کیوی می رسیم، سه کیلومتر راه را با مناظری متنوع و با دید
وسیع دریا و کوه و با آواز دلنشین پرندگان زرد و بنفش که به روی کابلها و دکلهای
انتقال نیرو ردیف نشسته اند طی می کنیم.
اتوموبیل هایی می بینیم که با گل های خوشرنگ آرایش گردیده و عروس و داماد های
امیدوار را برای فیلم برداری یادگاری به جل می آورند. کارخانه های عظیم و مدرن کنسانتره و آب میوه و
سورتینگ و بسته بندی میوه و جوجه کشی و مرغداری را می بینیم، به روستای جل می رسیم، روستایی کم جمعیت، آرام، پراکنده در طول چند
کیلومتر، که آینده ای عالی دارد. هر چندگاه قرقاول های زیبا ما را با عشوی خود
مشایعت می کنند. نیم نگاهی به ردپای جاده
قدیم ابریشم و آثار تاریخی بجا مانده می اندازیم،
و کاروانها را با بار زینتی و صدای زنگوله، در خیال می پردازیم.
وارد
اولین پیچ و خم های رشته کوه البرز میشویم و دیدار تازه با درختان جنگلی و رودخانه
ای که از درون جنگل می آید، با خبرهای خوش
از برف های کوه، و گربه های وحشی که با
کرشمه به راه خود می روند. در هر چم این
ابتدای البرز، البرز نامدار و
سرفراز، زیر سایه درختان جنگلی، از
بلندیها، شهرها را می بینیم، روستاها را
می بینیم، مزارع و زمین سبز و فضای آبی
زیبا و دریای رنگین مازندران را می بینیم،
کوه های خاکستری سر بفلک کشیده با یخچال های سپید طبیعی را می بینیم، آواز مسرور بلبلان و ترنم جویبارها را می
شنویم.
به روستای تکش یا تیکش می رسیم روستایی محصور
میان جنگل و باغ با مردمی نجیب، روستایی
سبکبال، قرار گرفته در اولین بلندای البرز،
از عمق تاریخ با نمای امروزی و نماد های باستانی، با سنگ های نقره ای و گبرها که در نزدیکی روستا
از گذشته های دور بجای مانده، و داستانها
در دل خاک دارند، و می شنویم زوزه شغالها
و نعره گراز های بیشمار که نگهبانان این گرانبهایند. روستایی که می تواند با داشتن هتل و امکانات
دیگر پذیرای هزاران توریست باشد تا از این ایوان البرز سرفراز نظاره گر
باشند، شهر ها، روستاها، کوه های خاکستری
سربفلک کشیده با سفیدی برفها، دریای مازندران که به رنگ های مختلف پیداست.
در
سمتی از تکش روستای کوده که کنار رودخانه ای کرشمه ای مفتخر ایستاده، رودخانه ای که دیدن ماهی هایش انسان را به
اشتها می آورد، با نام جدید ایثار ده با
درختان مازو و گردو، خود نمایی میکند،
ناگه روسکی قهوه ای (سمور کوچک محلی) با آن بدن دراز قشنگش ما را به تماشا
می گیرد. همچنان که زیر سایه درخت تنومند
راش طلایی ایستاده ایم، به این فکر خواهیم
بود که این فقط 18 کیلومتر در یکی از هزاران جاده ایران عزیز
بود، واقعاً عظمت ایران بی همتاست.
عکسها در
اینجا
توجه: جهت یافتن عکس مربوطه در راهنمای وب اینجا نام محل را بیابید، و سپس کلیک کنید.
دیدنی های البرز بی مانند
تعدادی از مناطق دیدنی البرز را در زیر می
نویسم و به مرور ادامه می دهم.
دریا سر
از دو جاده زیبای شهر توریستی تنکابن می
توان به دریاسر رفت، یکی از میدان کشکو یا همان میدان دو هزار جاده سلیمان
آباد، و دیگری از سه راه خرم آباد شهر
شهسوار بسمت منطقه قلعه گردن یا لتاک رفته و سپس وارد جاده جنگلی دوهزار می گردیم
که با نسیم کوهستانی یک ساعتی انسان را می نوازد،
از روستا های سنتی، گلیج پل، مرز
لات، پردسر، اشتوج پایین و اشتوج بالا، بلاس، گلستان محله می گذریم و به دوراهی
لیل محله رسیده و ادامه می دهیم و روستا های،
کلیشم، هلو کله، میان کوه، نسمه یا نسامه تاریخی را می بینیم و سپس در عسل
محله که انتهای مسیر ماشین روست پیاده حرکت کرده و چشم انداز از هر طرف کوه های
مرتفع منطقه دو هزار و سه هزار است که چون تابلوی نقاشی طبیعت هر سو گسترده
شده، و کوه های سر بفلک کشیده، سیالان، کرزیگان، خاندین، یان، نوشا، اجر،
گچبکن، و... بیشمارند و آرزوی هر بیننده است که همه را چون دلاوران تاریخ ایران بپیماید.
شروع پیاده روی و کوه پیمایی از روستای عسل
محله که در سمت راست جنگلی و چپ دره پر آب و رودخانه دریا سر که سر چشمه آن از
یخچال دائمی قله سیالان 4250 متر و کندیگان 4000 متر که در فصل بهار و تابستان به
اوج پر آبی می رسد و با 24 درصد پر شیب ترین رود ایران است به همین دلیل گرگر و
غرش آب در طول مسیر موسیقی گوش نوازی به اجرا می گذارد. جنگل های این منطقه انواع درختان مازی، بلوط،
ممرز، راش، سرو، انواع میوه ها ازگیل و انجیر گوجه سبز و گردو و فندق، جانوران خوشگل و منحصر بفرد، خرس، گراز، شغال،
روباه، گرگ، گربه وحشی، کل ، بز کوهی، گوزن و آهو چند قلاده پلنگ، انواع خزندگان مارها بی خطر و گاه افعی و زنگی،
سوسمار، پرندگان، کبک مرغ کوهی شاهین عقاب قوش قرقاول سره جغد انواع بلبل ها. در مسیر چشمه های گوارایی بی دریغ تعارف می
کنند که بیایید و بنوشید و هر چقدر می خواهید ببرید برای سلامتی و کلیه و کبد مفید
است.
دشت دریا سر در پس تپه ای به نام کتنا قرار
دارد که بعد از دو ساعت پیاده روی نگار بی همتایش را می بینیم و زمین مرتفع و نرمش
را لمس می نماییم. این دشت چند صد هکتاری
در فصول مختلف دیدنی است در فصل بهار و
اردیبهشت پوشیده از گلهای زرد و قرمز و تابستان فقط سبز سبز است. در پائیز هزار رنگ است و در زمستان یک دست سفید
پوش است. از دشت دریاسر می توان قلل
مختلفی را جهت صعود بر گزید از جمله قله سیالان، کندیگان، خانه بن، یان، کنگر چال،
سید کل، و علم کوه 4850 متری تخت سلیمان هم نیم نگاهی دارد، در مسیر های مختلف کوه های بلند، سخره های ستبر و دیوار های متعدد جهت دوست
داران کارهای فنی پیمایی و سنگ نوردی،
عاشقان را به خود جذب می کند.
گردنه الموت دلاوران را دعوت می کند که ادامه دهند و شبی در کوهستان خواب
لذت بخش داشته باشند و به قلعه الموت و معلم
کلایه بروند و یاد اندیشمندان و شاعران ایران
باشند.
میان
لات
در جاده دوهزار تنکابن بعد از دو راهی عسل
محله به سمت راست رو کرده و پیاده رفته،
آنجا منطقه زیبای میان کوه است که مسیر لذت بخش کوه پیمایی آغاز می
گردد، راهی باریک و سبز که در کنار دره ای
عمیق واقع است، رودی سرد که با شتاب از آن
دره می گذرد، این رودخانه خروشان نوشا ست که
از کوه های بلند نوشا سرچشمه می گیرد.
اینجا جنگل های انبوه مردم موج های نو را به یاری حفاظت می طلبند، جاده ای پاکوب و مالرو خبر از قرنها گذر می
دهد. پس از حدود دو الی سه ساعت پیاده روی
به میانلات رسیده که چشمه بسیار بزرگ و گورایی دارد و چون رودخانه ای کوچک می
ماند. از میان لات با طی نزدیک سه ساعت
پیاده روی در مسیری با شیب حدود 40 درجه به روستای نیر کلابرد و سپس روستای نوشا
رسیده، که یکی از زیباترین ییلاقات منطقه
دوهزار است. از این منطقه می توان به قلل
نوشا، شاه سفید کوه، شاه رشید، خشچال، سماموس و.... دسترسی پیدا کرد. همچنین دو دره بزرگ شگفت انگیز بکر با آبشارهای
زیبا از پس قلل پر برف و تنگه های پر شکوه بزرگی طبیعت را به رخ علاقه مندان می
کشد که چشم اندازی بی نظیر است.
چالکی
مسیر بکر و کم رفت آمد دیگر برای کوه
پیمایی چالکی است، که از روستای هلو کله
واقع در جاده عسل محله یا اسل محله آغاز می گردد،
ابتدا مسیر پر شیب است و از کنار خانه های قدیمی و تاریخی می گذرد، و سپس وارد باغات فندق و گردو شده که چشمه های
متعدد در باغ های سر سبزی و صفای منحصر به فرد به این راه می دهد. با عبور از باغات فندق و از دشت سبز وارد مسیر
جنگلی شده که با وجود درختان کهنسال و هم چنین چشم انداز قلل 4000 متری انسان را
به خود می خواند تا توانایی و سلامتی خود را حفظ کند و نگرشهای نو به جهان داشته باشد. پس از حدود دو الی سه ساعت کوه پیمایی به
سراپای کر چل چال رسیده که دور تا دور آنرا جنگل انبوه و تاریک فرا گرفته و چشمه
های گورای آن را بسیار جذاب تر می کند.
در طول شبانه روز صدای جوی های آب و آوای
جغد و پرندگان مختلف طبیعت را کامل می کند،
جهت دسترسی به منطقه چالکی باید حدود چهار ساعت دیگر کوه پیمایی کرده و با
عبور از میان جنگل های بکر در ارتفاع 2500 متری و دیدن چند سرای گاو و گوسفند و
چشمه های آب، در میان سبزی و طراوت و
گلهای رنگا رنگ به چالکی رسید. هر فصل رنگ
خودش را دارد، بهار عطر گلها و تابستان
لذت دیگری دارد و پائیز بدلیل خزان برگها و هزار رنگ بودن مسیر از فصول مناسب جهت
دسترسی به این مکان است. در ضمن از سرای
پای چالکی می توان به دشت دریا سر رفت که راهی بکر و کم رفت آمد بوده و دیدن و طی
کردن آن خوب و کیف کردنی است.
سیاه
سرد
از شهر تنکابن به سمت گیلان در کیلومتر ده
جاده رامسر وارد جاده هریس می گردیم، رو
به جنوب و کوهستان نموده، پس از عبور از
روستای مدرن شده گالش محله وارد جنگل و منطقه دالیخانی می شویم. جنگل های این منطقه بسیار زیبا و چشم گیر
هستند، بدلایل مختلف بکر تر از جنگل های
سایر مناطق کوهستانی در منطقه تنکابن و رامسر مانده اند، شاید یک دلیل آن صنعتی نبودن چوب این جنگل
است. در کنار جاده تابلوی سفید بی نوشته و
نشان آغاز پیاده روی بسمت سیاه سرد را خبر می دهد، این جالب ترین تابلوی جهان می باشد. حداکثر یک ساعت تا رسیدن به سیاه سرد زمان لازم
است، وجود چشمه های آب در نقاط مختلف این
منطقه میان باغات وسیع گردو، فندق، سیب، گلابی، خیلی دیدنی است، که در زمان های قدیم از هخامنشیان و اشکانیان و ساسانیان تا پهلوی رونق زیادی به این منطقه
داده بود و مکان استراحت مسافرینی بود که در مسیر ییلاقات بالا دست در حرکت بودند.
همچنین بزرگترین جاذبه این منطقه آبشار زیبا و جلبکی اینجا است، که آب رودی کوچک در بالا دست را از ارتفاع حدود
20 متری به سمت پایین پخش کرده که به صورت قطره های ریز فرو می ریزد. اکثر درختان جنگلی این منطقه، انجیر، مازی،
بلوط، سرز، توسکا، راش، است که تا عمق درها و کوه ها گسترده شده اند و حیوانات
زیبایی را در خود نگه داشته اند.
آبگرم و
آب معدنی سه هزار
در دو راهی دو هزار و سه هزار از روستای
گلیج پل به سمت چپ و جاده معروف و تاریخی سه هزار روی کرده و از روستا های متعددی
چون، توسا کلام، یان دشت، گاو بر، ورزمین، داس دره، آش محله، جارلات، سر اسبی لات،
خانیان، سرپل، هلویان، بالان، قاضی محله، یوج، عبور می کنیم. جاده سه هزار کنار رودخانه خروشان سه هزار قرار
دارد که از پر آب ترین تند آبهای ایران بزرگ است، و بستر آن در بعضی نقاط به 150 متر می
رسد. از روستای بسرن در انتها مسیر
اتوموبیل رو کوله پشتی را برداشته و باید پیاده آغاز حرکت کرد، با عبور از روستاهای شهرستان و درجان به منطقه
میانرود رسیده. اینجا محل تلاقی دو رود
بزرگ است، گرما رود که از ضلع جنوبی قلل
هفت خوان و تخت سلیمان سر چشمه می گیرد و دیگری شلف رود که از ضلع شمالی آن کوه
های سربفلک کشیده می آید. شکوه منطقه سه
هزار با هیج جا قابل مقایسه نیست، وجود
عظیم ترین توده های کوهستانی البرز مرکزی و دیدن ضلع شمالی رشته کوه البرز سر افراز، انسان نا خود آگاه به فکر تاریخ نیک فرو می رود، به قهرمانان تاریخ کوروش بزرگ، آرش کمانگیر،
زال، رستم، اسکندر اشکانی و هزاران هزار ایرانی دلاور و دانشمند. سه هزار مرکز ثلاث و محال بود که در تمدن های
کهن مرکز مبادلات اقتصادی سیاسی و اجتماعی سه بخش مهم طالقان و الموت و تنکابن
بود. مسیر آبگرم و آب معدنی در منطقه
میانرود جدا می شود، سمت چپ مسیر آب
معدنی، و در جبهه شمالی قلل لنگری امتداد
دارد که وارد دشت زیبای شلف شده، و پا کوب سمت راست که رو به دره می باشد به سوی
آب معدنی ره گشوده است. رنگ زرد و قرمز
کنار رودخانه شلف رود که به راحتی می توان تشخیص داد به دلیل رسوب آهن است، بدین جهت آب معدنی آهن بسیار دارد. سالهای گذشته طی آزمایشات که توسط کارشناسان
انجام پذیرفته بیش از 20 نوع املاح مفید از جمله آهن، کلسیم، منیزیم در آبمعدنی و
آبگرم سه هزار تأیید گردیده است.
مسیر آبگرم از میانرود به سمت راست امتداد
دارد، که پس از روستای میانرود و عبور از
رودخانه به روستای کرن و سپس از مزرعه ای بنام اشیتاز گذشته و با حدود دو ساعت و
نیم کوهپیمایی به آبگرم سه هزار رسیده. از
دل سنگی ستبر کنار رودخانه ای سرد، چشمه
آبگرم از دل خاک زرد می جوشد، هیبت آنجا
مردم منطقه را واداشته که آن را به حضرت سلیمان نسبت دهند. منطقه میانرود سه هزار مبدأ صعود به قللی بکر و
بزرگ است، از جمله قلل کوه لنگری که چهار
قله آن با ارتفاع بالای 4000 متر می باشند،
مرتفع ترین آن 4324 متر است، قلل
هفت خوان، کالاهو 4412 متر، لوی نا 4200
متر، کل جال 4200 متر، قبی شرقی و غربی 4339 متر و 4320 متر تخت سلیمان با یخچال
عظیم دائمی آن 4659 متر، و بسیار قلل معروف بالای 4000 متر منطقه تخت سلیمان و علم
کوه البرز مرکز که به راحتی قابل دسترسی برای ماجراجویان است، مانند، دندان اژدها،
میشور، کلجار بن، سیاه غار، رستم نیش، پیت غار، گرده کوه، سیاه کمان، نام هایی
تاریخی زبان فارسی، اگر کوه نورد نیستید به خونه گلی بیایید و با
گشتی از نزدیک عظمت ایران را ببینید.
آرود
در منطقه سه هزار از روستای قاضی محله پا
کوبی به سمت چپ و جنوب شرق ره می گشاید، و
در مسیری از جنگلی با بلندای 1700 متری عبور کرده و ارتفاع می گیریم. سمت چپ رودی خروشان در عمق دره ای زیبا جریان
دارد، سمت دیگر در جبهه شمالی قلل نواس
کوه و اسبه کر استوار ایستاده اند، که
سرچشمه های آن رود وحشی از آنجاست. پس از
گذشتن از جنگل و رودخانه به دشتی زیبا و پر گل می رسیم که در چشم انداز شمالی قلل
کوه نرگس، کوه های سیالان، بلس کوه، و.. بسیار دیدنی و لذت بخش هستند. پس از حدود دوساعت کوه پیمایی به روستای با
شکوه آرود رسیده، امامزاده ای سفید در
امتداد محلی با صفا و خانه های نیلی و چشمه آبی زلال و دشتی سبز، اینجا آرود افسانه ای است. در اطراف صخره های پرهیبت و شکوه مند، اسپید کر
3742 متر، نواس کوه 3600 متر، بل کوه 3300 متر، زیبا قرار دارند، که ابتدای خط
الراس کالاهو و تخت سلیمان هستند. عظمت
وصف نا پذیری آرود هر بیننده ای را یاد سر سختی ها و دلاوری های قهرمانان و مبارزان تاریخ ایران می اندازد که
انسانیت و معرفت را در وجود خود سرشته بودند و چون قلل بزرگ ایران محکم می داشتند. به دلیل بهترین آب و هوا و تغذیه مناسب طبیعی
در این روستا از زمان قدیم پهلوانان منطقه آرود زبان زد بودند، که معروف ترین آنها
پهلوان صحت بوده است. به خونه گلی
بپیوندید مدتی از زندگی طبیعی لذت ببرید و سلامتی بیابید.
ولگر
برای رفتن به ولگر که از دیدنی های تنکابن
است، ابتدا از خونه گلی روستا های جل و
چلاسر با اتو موبیل یا دوچرخه و یا پیاده به تکش رفته و از آنجا وارد جنگل انبوه
تیکش و آغوز حال شده پس رسیدن به استراحت گاه آغوز حال مسیر کوهپیمایی را به سمت
جنوب که مسیر جنگلی و انبوه است پیش گرفته،
حدود دو ساعت از جنگل خارج شده و به منطقه خاص رسیده، خاص در زبان محلی به کوه های مرتفع عاری از
جنگل می گویند، بزودی انوش راوید در این
باره خواهد نوشت. با حدود یک ساعت راه
پیمایی به سمت غرب وارد روستای زیبای دلگر گردیده که واقعاً بی نظیر است، در چشم
انداز شمالی، دریای بی کران می درخشد و
شهرها چابکسر گیلان تا عباس آباد تنکابن و حومه های متل قو دیده می شود.
دمیرون،
سیف کلایه
در مسیر دلگر بعد از طی جنگل البته به
راهنمایی مربیان خانه گلی می توان به سمت شرق ادامه داد و در خطی نیمه جنگلی و
زیبا با همان چشم انداز دشتها و کوه ها و شهر ها به روستای دمیرون و سپس روستای
سیف کلایه رسید، امامزاده و چشمه آب،
نوشیدن و گفتن نیاز ها، سردودن شعر و گرفتن عکسهای بی نهایت زیبا.
سیف کلایه از مسیر دو هزار
جهت دسترسی به این منطقه به انتهای جاده دو
هزار و روستای شانه تراش عزیمت نموده و سپس کوه پیمایی را آغاز نموده، متأسفانه به دلیل ساخت و ساز های بی رویه
ابتدای مسیر کوه پیمایی روح آزار می باشد،
اما با ارتفاع گرفتن و دور شدن از جاده مناظر خوب انسان را شیفته طبیعت می
کند. قلل مرتفع منطقه سیالان و تخت سلیمان
و دریای خزر بخوبی مقابل دیدگان هستند، از
کنار چشمه های متعدد گذشته و از سرا هایی با نام های اصیل زبان فارسی پارتی اشکانی، گرچل جال، کل چال، بند بن، گدو گاه، کالدشت، و
روستای زیبای پیش کوه که از دهات قدیمی ییلاقی است با گرفتن عکس های یاد گاری رد
شده، به سمت سیف کلا رفته،
مسیر این منطقه نیمه جنگلی است. در
بعضی از نقاط تمام جنگلی، و جاهایی خاص می
باشد، برای دست یابی به این روستا حدود 5
ساعت زمان لازم است، و قلل گردکوه، زرد سر،
کشتمان که هر کدام بیش از 3000 مترند قابل صعود می باشند.
لشم
از روستای خانیان جاده سه هزار به سمت غرب و
جنوب حرکت کرده و بعد از 45 قیقه پیاده روی به دشت تیراز و امامزاده عوض رسیده که
دید مناسبی به یالهای جنگلی شمال رشته کوه البرز دارد. سپس از مسیر پاکوب وارد جنگل پر پشت منطقه شده
که یکی از انبوه ترین و زیبا ترین جنگلهای شمال ایران است، و گونه های کمیاب جانوری را دارد، طبق آمار مسئولان محیط زیست بیشترین تعداد پلنگ
البرز و تعدادی گوزن در این منطقه می باشند که از بکر بودن این جنگل خبر می
دهد. درختان راش سر بفلک کشیده و بلوط و
شمشاد و... در بین راه لذتی باور نکردنی به دست می آید و می اندیشیم که ایکاش
بزرگترین اردوی ملی میهنی
اینجا برگزار می شد. پس از حدود یک ساعت
راه پیمایی، چشمه ای وجود دارد که آب گورای آن بسیار دلپذیر است، و حدود دو ساعت بعد به دشت زیبای چرکاکوتی
رسیده که عاری از درختان بلند می باشد و به همین دلیل دید مناسبی به قلل سیالان و
خط الراس آن و همچنین قلل شاه رشید و داکو دارد.
با حدود سه ساعت دیگر کوه پیمایی به منطقه لشم رسیده که روستای زیبای
ییلاقی بشمار می رود و حدود 2500 متر از سطح دریا ارتفاع دارد، در چشم انداز شمالی با زاویه وسیع، دریا کاسپین و شهرهای ساحلی دریای مازندران در
دید است، دسترسی به قله 3500 متری بلس کوه
از اینجا امکان پذیر می باشد، در لشم خاطره ای زیبا برای دوستداران طبیعت بیادگار
می ماند.
آبگرم
فلکده
جهت دستیابی به این آبگرم از پل جاده سه هزار
عبور کرده و به سمت راست و روستای لیرسر رفته،
و در آنطرف روستای لیره سر، از دو
راهی دارکو به راست رفته تا به منطقه فلکده رسیده، می توان این مسیر را با اتوموبیل و یا دوچرخه
طی کرد. کل مسیر جنگلی بیشتر درختان راش و شمشاد بلند است، آبگرم طبیعی فلکده امکانات مدرن ندارد و علاقه
مندان سلامتی در طبیعت به این مکان می آیند.
بالان ده
از مسیر لیرسر به سمت چپ اتوموبیل رو می
باشد که درختان بلند چتری بر جاده گسترده اند،
راهی است خوب، همچنین می توان از
مسیر ساکوتی با حدود چهار ساعت پیاده روی از دل جنگل بکر و عبور از سیب چال و
روستا های پلیم چال، ونداربن و حنات یا حسنات به روستای بالان ده رفت. البته می شود با ماشین به حسین آباد رفت و از شیراکنس
ضمن دو ساعت راه پیمایی با شیبی تند به بالنده رسید، هر دو مسیر جذابیت عجیبی دارند، و در راه
داستان هایی از وجود گنج های گمشده شهر گمشده
شنیده می شود. بالنده در ضلع شمالی قله
کالاهو و خط الراس عظیم آن است که دیواره حدود 2500 متری دارد، منطقه کلار دشت و قلل آند سرا و گرما کوه و خط
رأس آن تا قله داکو و شاه رشید که برای دست یابی به آن باید از روستاهای گیل زمین و
گولاسر
عبور نمود. ضمن اینکه از فلکده نیز می توان با پیاده روی و جنگل پیمایی به گیل
زمین رفت ویا در مسیر رودخانه فلکده به گوسفند سرای اگور و از آنجا به گولاسر یا قله
شاه رشید رفت. دریاچه ای
در آن سوی روستا قرار دارد که برای دیدن و استراحت کنار آن حدود 45 دقیقه پیاده
روی دارد، دریاچه به شکل هشت انگلیسی می
باشد و به همین دلیل به آن دریاچه هشت می گویند،
فصل بهار اوج آبدهی آن است.
عکسها در
اینجا
. . . . . ادامه دارد
کلیک کنید: جشنهای ایرانی
کلیک کنید: تولد در تاریخ
کلیک کنید: سردار جنگل
انوش راوید Anoush
Raavid
حمله اسکندر مقدونی به ایران بزرگترین دروغ
تاریخ و حمله چنگیز مغول به ایران سومین دروغ بزرگ تاریخ و مقالات مهم سنت گریزی و دانایی قرن 21،
و دروغ های تاریخ عرب، تاریخ مغول، تاریخ تاتار و
جدید ترین بررسی های تاریخی در وبلاگ: جنبش
برداشت دروغها از تاریخ ایران http://www.ravid.blogfa.com