چند مطلب خواندنی شماره 151
اولین کاشفان جهان
پیش گفتار
جوانان باهوش عزیز ایران، همانگونه که امروزه می بینید، از همه طرف به ایران و ایرانی، حملات سخت و نرم می شود، بیاید از تاریخ و جغرافیای کشور خودتان، با تمام قدرت دفاع نمایید. واقعیت های تاریخی را از این وبلاگ بگیرید، و در گسترش و پیشبرد اهداف وبلاگ، کار و تلاش کنید، به امید اینکه فردایی با دانایی نوین ایرانی داشته باشیم.
تعریف دیگر از کشف آمریکا
در مطلب دو عکس از پیکره سنگی پوکوتیا، و کاسه مگافوئنته، که در یکی دو پست قبلی نوشتم، عزیزانی کنجکاو شدند بیشتر بدانند. مقدار زیادی از این دست آثار باستانی، در اختیار کشیش پدر پائلو کارلو گرسلی که از مبلغین کاتولیک ایتالیایی مقیم شهر .. اکوادور بود قرار داشت، که اندکی بعد از مرگ این کشیش در 1982 آنها دزدیده و ناپدید شدند. در آن زمان کسی بفکر این نبود، که این اشیا باستانی مربوط به حدود 1500 ق.م است، و از هندو چین و خلیج فارس به آمریکای جنوبی رفته، و بعنوان اشیای مقدس در اختیار بومیان کوهستان های اکوادر و پرو قرار داشته است. امروزه اهل فن گمان می کنند، هنوز از این دست اشیای باستانی و ماقبل از تاریخ در غار های مخفی، میان کوهستان اندیس قاره آمریکای جنوبی وجود داشته باشد، جویندگان گنج برای بدست آوردن آنها در تلاش هستند. جوانان باهوش ایران باید نسبت به این موضوع دقت نظر داشته باشند، زیرا بخشی از آنها تاریخ ایران هستند، و براحتی می توانند ثابت کننده اولین کشف قاره آمریکا باشند.
عکس آثار باستانی و زیر خاکی، که در اختیار پدر گرسلی بود، عکس شماره 4429 ، شامل ورقه های متعدد مسی با نوشته هایی، که کاملاً متفاوت از کار های تاریخی بومی است. مجسمه های متعدد که نشان های از کار های بین النهرین باستان دارد، کار های طلایی کنده کاری شده، بنا به گفته اشخاصی که این گنجینه را دیده بودند، این آثار خیلی زیاد بودند.
عکس سمت چپ کتیبه روی ورقه مس کشف شده، در کشور اکوادور آمریکای جنوبی، نزد پدر گرسپی که در چند پست قبلی از آن نوشتم، سمت راست کتیبه سنگی کشف شده، در تمدن کهن جی استان کرمان. دقیقاً شباهت بین دو خطوط مشخص است، با حساب داده های تاریخی، که می گوید اولین بار حدود پنج هزار سال پیش مس توسط مردمان استان کرمان کشف شد، و کتیبه مسی که در اکوادور کشف گردیده، که درست مانند خطوط کتیبه سنگی استان کرمان ایران است. این ورقه های مسی اتفاقی در آمریکای جنوبی نبوده اند، آنها توسط دانش خاص دریانوردی و غیره به آنجا رفته اند، بایید در این باره توسط جوانان باهوش ایران تحقیق شود، مخصوصاً در موزه های کشور های پرو و اکوادور. عکس شماره 4436.
عکس پیکره سنگی پوکوتیا، و دیگری کاسه مگافوئنته، متعلق به حدود پنج و نیم هزار سال پیش، که دو در تیاهواناکو کشور بولیوی نزدیک مرز کشور پرو پیدا شده اند، و در 2002 میلادی شناسایی علمی شده اند. روی هر دو مصنوع حروف الفبای سومری حکاکی شده، و در موزه فلزات گران بها (موزه طلا) این کشور نگهداری می شوند. هر دو این آثار زیر خاکی دینی هستند، و براحتی می توان رابطه دین و اهرام آسیای جنوب شرقی و قاره آمریکا را با ایران و نیایشگاه چغازنبیل متوجه شد. مطمئن این اشیا مستقیم از خلیج فارس به آمریکا نرفته اند، و در این میان واسطه های تجاری و فرهنگی دریایی در شرق دور داشته اند. این ها دلیل وجود تجارت ماقبل از تاریخی ایران می باشند، عکس شماره 4428.
عکس کلاه خود های دلاوران ایرانی جنگ ایران و عراق، عکس گویا است، اما امروزه بسیاری از جوانان ایران، خیلی بی خیال مرز های تاریخی و جغرافیایی کشور هستند، عکس شماره 7181.
کلیک کنید: تاریخ نجوم در ایران
کلیک کنید: تاریخ سکه های آق قوینلو
کلیک کنید: تاریخ مواد مخدر و اعتیاد در ایران
بزرگان تاریخ دو قرن اخیر ایران
پیش گفتار و بخش اول در اینجا
رئیسعلی دلواری: نماد رهبر بزرگ نهضت مقاومت مردم جنوب ایران، در برابر استعمارگران است، سرداری که نام «دلیران تنگستان» را برای همیشه جاودانه کرد، و خاک جنوب ایران ، رشادت های او و همرزمانش را خوب به یاد دارد. رئیسعلی دلواری نماد مقاومت مردم جنوب ایران است، نامی که روزی بر اندام استعمارگران و متجاوزان انگلیس لرزه می انداخت. کسی که 12 شهریور ماه سالروز شهادتش به نام «روز ملی مبارزه با استعمار انگلیس» نام گذاری شد. اما شاید کمتر کسی بداند که مزار این سردار بزرگ و نامی ایران، جایی به غیر از بوشهر و دلوار و حتی خاک ایران است.
خانه ما كوه است، و انهدام و تخریب آن ها خارج از حیطه قدرت و امكان امپراطوری بریتانیا است. این پاسخ رئیسعلی به نامه تهدید آمیز بریتانیایی ها بود. آنها رئیسعلی و یارانش را تهدید کرده بودند: چنانچه بر ضد دولت انگلستان قیام و اقدام كنید، مبادرت به جنگ می نماییم، در این صورت خانه هایتان ویران و نخل هایتان را قطع خواهیم كرد.
رئیسعلی دلواری فرزند رئیس محمد، كدخدای ده دلوار بود، در سال 1299 هجری قمری متولد شد. او در عصر مشروطیت جوانی بیست و چهارساله، بلند همت، شجاع، در صدق و وفا بی مانند بود. اگرچه سواد كامل و معلومات كافی نداشت، اما پاكی سرشت و صفات حمیده او طوری بود، كه زبانزد خاص و عام بود.
رئیس علی بعد از این كه قوای اشغالگر انگلستان بوشهر را به تصرف خود درآوردند، با شجاعتی وصف ناپذیر به مقابله پرداخت، و شكست سنگینی بر قوای انگلستان وارد كرد، و در حین مبارزه با دشمنان اسلام و ایران، از پشت مورد هدف گلوله یکی از سربازان خائن خود قرار گرفت، و در منطقه تنگك صفر، در بیست و سوم شوال1333 هجری قمری به شهادت رسید.
عکس مزار رئیسعلی دلواری، دلاور دلوار، غریب در کشور عراق، عکس شماره 5741. پیکر او را ابتدا در نزدیکی امامزاده ای در روستای «کله بند» به خاک سپردند. اما از آنجا که رئیسعلی وصیت کرده بود، او را در نزدیکی بارگاه مولایش حضرت علی (ع) دفن کنند، پیکر او به قبرستان وادی السلام شهر نجف کشورعراق منتقل، و آنجا به خاک سپرده شد. جایی که شاید حتی کمتر کسی از زائران ایرانی عتبات عالیات هم از آن باخبر باشند.
نظر انوش راوید: شاید بخاطر این به راق بردند، که یاد دلاور و دلاوری در جنوب ایران فراموش شود.
مزار های غریب تاریخی
سرداران ایرانی که مزارشان را کسی نمی شناسد
پیش گفتار
این مزارها را شاید کمتر کسی بشناسد، مزار سردارانی، که نام و رشادت هایشان در تاریخ ایران ثبت شده است.
سرداری که مزارش انباری است
مشتریان بازار تهران شاید هرگز ندانند، مسیری که بارها آن را طی کرده اند، و امامزاده ای که از کنارش گذشتنه اند، پیکر کسی را در خود جای داده، که روزگاری «شمشیر زن ترین جنگجوی شرق» بود. «لطفعلی خان زند» جوان شجاع و دلاور ایرانی، که آخرین پادشاه سلسله زندیه در ایران بود، تبحر خاصی در شمشیر زنی داشت.
لطفعلی خان زند از معدود پادشاهان عادل و محبوب ایران بود، که در زمان صدارتش، خدمات بزرگی برای توسعه و پیشرفت ایران انجام داد. لطفعلی خان مردی راستگو، جوانمرد، صریح لهجه و دارای اراده قوی بود. صفاتی که او را بیشتر از همه، شبیه به کریم خان زند می کند. او همانند كریم خان زند خوش خلق و دادگستر و نیك فطرت، و با ترحم و نوع پرور بود، و می گفت: «نمی توانم چهره ای اندوهگین را ببینم و نمی توانم تحمل كنم كه من سیر باشم وهم نوع من گرسنه.».
گفته می شود او در مشرق زمین اولین كسی بود، كه به فكر تاسیس نوعی بیمه اجتماعی افتاد، كه البته عمرش كفاف عملیاتی كردن این فكر را نداد.
عکس آرامگاه لطفعلی خان زند، در بازار تهران، عکس شماره 5742 .
سرانجام لطفعلی خان زند، با خیانت «حاج ابراهیم خان کلانتر» حاکم شیراز، در حالی که پس از ساعت ها جنگ تن به تن و دلاورانه، غرق در خون بود، به اسارت آغا محمدخان قاجار افتاد، و به فجیع ترین شکل ممکن به قتل رسید. پیکر او را در امامزاده زید تهران دفن کردند. جایی که حالا بخشی از بازار بزرگ تهران است، و کمتر کسی از آن اطلاعی دارد. چند وقت پیش گزارش هایی منتشر شد، که نشان می داد اتاقی که مزار لطفعلی خان زند در آن قرار دارد، تبدیل به انباری شده است.
برای یافتن آدرسی از آرامگاه و آستان مقدس، در ورودی های مختلف بازار هیچ تابلو و علامتی وجود ندارد، و تنها منابع آدرس یابی مغازه داران و ساکنین آن منطقه هستند، که باید به آدرس های آنها اعتماد کرد. پس از گذر از چندین پیچ و راسته در بازار تهران، تابلویی در جوار محل مورد نظر نصب شده، که نشان می دهد امامزاده زید(ع) در کجا قرار گرفته، و به غیر از این تابلو که در جوار آستان نصب شده، هیچ تابلوی دیگری از امامزاده یا حتی آرامگاه لطفعلی خان زند، در طول بازار یا نصب نشده، یا در انبوهی از جمعیت قابل مشاهده نیست.
آرامگاه لطفعلی خان زند نیز در گوشه ای از محوطه امامزاده واقع شده، اما گردشگران اجازه ورود به آرامگاه لطفعلی خان زند را ندارند، چرا که در آرامگاه قفل شده، و ورود به آن نیز با اجازه کتبی از میراث فرهنگی امکان پذیر است.
مزار سردار ملی تبریز
شاید اگر الان از شما بپرسند مزار «ستارخان» در کجا قرار دارد، بی واسطه و بلافاصله ذهن تان به سمت تبریز برود. شهری که زادگاه «سردار ملی» بود، و شروع نهضت مشروطیت از آنجا شکل گرفت. اما جالب است بدانید مزار ستارخان، جایی غیر از تبریز قرار دارد.
عکس مزار ستار خان، در شهر ری، عکس شماره 5743 .
شهر ری و حرم حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)، پذیرای پیکر یکی از رهبران انقلاب مشروطیت در ایران بوده است. سردار رشید و شجاع اهل تبریز، که خاطره مبارزاتش در تاریخ ایران ثبت شده، حالا در گوشه ای از صحن حرم مطهر حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) آرمیده است. هرچند طی سال های اخیر، نوادگان ستارخان تلاش کرده اند تا پیکر او را با کسب مجوز های شرعی، از شهرری به تبریز منتقل کنند، اما تا به حال چنین اقدامی انجام نشده است، و مزار سردار ملی و دلاور تبریزی، همچنان مهمان مردم شهرری و تهران است.
. . . ادامه دارد . . .
كليك كنيد: آثار تاریخی کشور عراق
كليك كنيد: تاریخ انقلاب های انسانی ایران
توجه: اگر وبلاگ به هر علت و اتفاق، مسدود، حذف یا از دسترس خارج شد، در جستجوها بنویسید: وبلاگ انوش راوید، یا، فهرست مقالات انوش راوید، سپس صفحه اول و یا جدید ترین لیست وبلاگ و عکسها و مطالب را بیابید. از نظرات شما عزیزان جهت پیشبرد اهداف ملی ایرانی در وبلاگم بهره می برم، همچنین کپی برداری از مقالات و استفاده از آنها با ذکر منبع یا بدون ذکر منبع، آزاد و باعث خوشحالی من است.
جنبش برداشت دروغها از تاریخ ایران: حمله اسکندر مقدونی به ایران بزرگترین دروغ تاریخ، حمله چنگیز مغول به ایران سومین دروغ بزرگ تاریخ، و مقالات مهم مانند، سنت گریزی و دانایی قرن 21، و دروغ های تاریخ و حمله های عرب، مغول، تاتار، و گفتمان تاریخ، و جدید ترین بررسی های تاریخی در وبلاگ:
http://ravid.ir و http://arq.ir
